[2009.10.07] Dio-Distraught Overlord

7 oktober was het dan eindelijk zover, ik ging eindelijk Dio-Distraught Overlord live zien! En daarover ga ik nu dus even wat onzinnigheid en boeiendheid vertellen haha. ^^ Zoals jullie voort al van mij gewend zijn. (Niet dat iemand dit leest) Anyways… Dio-Distraught Overlord dus…

De wekker ging om 08:30 uur zodat ik me niet zou gaan verslapen! Ik was echt gigantisch moe want ik had al dagen heel slecht geslapen (x x”). Anyways uiteindelijk trok ik dan mijn concert kloffiej aan deed mijn make-up goed mijn haren goed and I was ready to goo!! Ow wacht… de dag ervoor had ik mijn tas ingepakt met 2 paraplu’s, poncho’s, en wat andere noodzakelijke spullen zoals money en natuurlijk de TICKET! xD Ik nam ook zelf wat boterhammen mee om de dag mee door te komen en toen was ik pas echt ready to go! ^^ Ik werd door mijn lieve papa gebracht naar het station waar ik op de trein zou gaan stappen richting Nijmegen! ^^ Het station was vrij vol met mensen en ik werd ook aandachtig nagestaard door mensen en ik kreeg ook wat gore blikken mijn kant uit (_ _”) Naja. Ik stapte de trein in en alles liep eigk volgens schema. De trein was optijd waardoor ik al rennend (maar 2 min overstaptijd) de trein naar Schiphol heb gehaald… niet dat ik daar heel vrolijk van werd, want deze trein had een kei irritante pieptoon O.O ik werd er echt knettergek van!! O.o een uur lang met een pieptoon moeten reizen. Ik heb mijn Ipod gewoon hard aangezet xD niet dat dat echt hielp maar goed. Ik was een beetje Dio aan het luisteren in de trein en viel in slaap (zoals ik al zei ik was moe). xD En uiteindelijk was ik ineens alweer op Utrecht Centraal!
Ik had rond 12:07 afgesproken bij de Burger King en dan zouden we met een clubje van 4 richting Tivoli de Helling vertrekken. Omdat ik nog 20 minuten had besloot ik om mijn ontbijt te gaan halen op Utrecht centraal (Een te ranzig broodje brie) en toen heb ik nog wat geld gepind, omdat ik CD’s en DVD’s wilde kopen bij de merchandise (niet dat dat gebeurde maar die uitleg komt nog) ^^

Uiteindelijk liep ik naar de Burger King en daar begon het wachten, ik keek rond en zag eigenlijk nog niemand die uitzag als iemand die naar Dio zou gaan. (vaak kun je dat in 1 oogopslag al wel zien) Anyways, ik had trouwens afgesproken met Miyuki, Kuukii en Anne 3 meiden die ik al eerder ontmoet had bij Dauto. Kuukii en Anne kende ik dan ook echt alleen maar van Dauto en Miyuki spam ik altijd vol op Last.FM xD (Weet je trouwens hoeveel groen en rood mijn word op het moment wel niet aangeeft?! Ik kan gewoon geen Nederlands meer O.o) Goed genoeg onzin verder met mijn verhaal. Uiteindelijk kwam er iemand mijn kant op lopen met te knuffelbare beenwarmers en een kei schattig japans outfitje! Ik dacht dat moet Kuukii zijn! ^^ En jep het was Kuukii, we waren een beetje aan het praten over Dio en of we er zin in hadden enzo en iets later kwamen Miyuki en Anne ook onze kant op gelopen ^^ En toen waren we klaar om naar de WC te gaan, te pinnen en naar de Helling te vertrekken! Woosh! We liepen richting de bussen, en uiteindelijk werd het een sprintje omdat de 6 er al stond maar wij dachten dat het de 5 was (bril nodig) xD. We zaten in de bus en daar was het… het voorspelde weer van die dag (_ _”) Teveel regen!! Het regende ook nog best wel hard ook! Ik had gelukkig 2 paraplu’s bij. 1 kleine roze en 1 met panter print xD (een hele foute maar toch ook heel koowl) We liepen richting de zaal en zagen dat er eigenlijk nog amper mensen zaten. We zaten er op dat moment denk ik echt met… 10 mensen? Misschien minder. Toen was het wachten dus aangebroken. We legde de poncho’s op de grond en gingen erop zitten (aangezien de grond nogal nat was) we hebben eigk veel gepraat waardoor de tijd gigantisch snel voorbij vloog. Maar het scheelt dan ook heel erg, ik kende ze eigenlijk niet zo goed, alleen maar van internet, dus je hebt zat om over te praten! De uren gingen voorbij… 1 uur… 2 uur… 3 uur … nog steeds was de band nog niet gearriveerd O.o uiteindelijk was het 4 uur… en begonnen we ons toch een beetje druk te maken aangezien we onze laatste trein echt moesten halen en die ging al om 22:52! ( we waren dus bang dat het concert later zou gaan beginnen). Uiteindelijk rond een uur of 5 kwam er een busje voorbij die hard aan het toeteren was. Onze eerste reactie was “Wat is dit? Doe normaal” tot we zagen dat er iemand voor het raam zat die het duivelshandje naar ons opstak! Het duurde heel even tot het tot ons alle doordrong maar toen was het “OMG DAT ZIJN ZE!” xD dus liepen we met z’n alle (10 mensen) xD richting de ingang met onze verregende hoofden. Ivy en Denka zijn zooo anders zonder make-up you know! O.o Kei is natuurlijk te herkennen aan zijn lange blonde haren xD en Mikaru is gewoon Mikaru xD die herken ik altijd wel maar dat komt ook omdat hij mijn absolute favoriete member is van die band! En mijn nummer 2 is in mijn Artist Faint Factor chart xD Anyways toen waren we met z’n alle weer wat hyperder… en klaar voor het concert maar nog steeds een beetje bang dat het uit zou gaan lopen allemaal. Anyways dat was welweer genoeg crap op naar waar het nou echt over gaat. Het live optreden xD

We hadden wilde plannen gemaakt van jullie eerst merchandise en garderobe en dan erna wij maar dat was niet nodig want
1. Er was nog geen merchandise en
2. Er waren toen de deuren net open gingen hooguit 80 man?! Misschien nog wel veel minder o.O.

Anyways we stonden tweede rij midden beste plaatsen als Mikaru fan! Whaa xD Nou het wachten begon en er werd Japanse muziek gedraaid. Nou is het heel leuk als er Japanse muziek gedraaid word… maar 5x, 6x achter elkaar is toch wel een beetje teveel van het goede!!! O.o (Het was steeds een playlist van 5 liedjes).

Er liep heel de tijd een vrouwtje op en neer met flesjes water en setlists. Ze was zo schattig xD een echt Japans bescheiden onzeker vrouwtje. Ze zette de flesjes neer voor het drumstel… verzette ze 2 cm, zette ze toch weer terug, verzette ze weer 2 cm en zette ze uiteindelijk toch weer terug. Uiteindelijk kwam ze met nog een flesje water en die zette ze op de boxen neer bij de gitaar. Maar guess what? Ze kwam weer voorbij de flesjes voor het drumstel dus die moesten weer 2 cm verplaatst worden xD heel schattig! Uiteindelijk kwam ze dan met de setlists… deze werden op de boxen geplakt voor elk bandlid 1. Toen ze de setlist ophing van Denka xD ging ze zelfs nog op het drumkrukje zitten om te kijken of hij het wel goed zou kunnen zien. Haha, zo schattig. Maar na al die moeite werden alle setlists na veel verhangen toch allemaal nog een keer verhangen en op de grond geplakt xD Dus had ze al het werk voor niets gedaan!

Nou uiteindelijk na een uur kwam er een mannetje het podium op: Hij had het erover dat ze later waren en dat het daarom 20 minuutjes later zou gaan beginnen, en dat de band geen “echte” merchandise zou hebben omdat er problemen waren met het label ofzo O.o dus geen CD’s en T-shirts maar wel Che-Ki! ^^ I Loveee Che-Ki! (Polaroids) en die verkochten ze na het concert! Dus ik kon al niet wachten! En hij liet ook weten dat er een signing zou komen na het concert, heel de zaal gillen (ik wist het al) xD Goed nou dat was gezegd en toen begon die playlist weer (_ _”). Goed 20 min later… werden dan eindelijk de lichten gedimd en het intro klonk… en klonk… en uiteindelijk kwam dan Denka het podium opgelopen hij werd ontvangen met gejuich en nam plaats achter zijn drumstel. Toen volgde Kei xD die werd ontvangen met nog harder gejuich en gegil gevolgd door Ivy en uiteindelijk kwam Mikaru het podium op en er klonk een oorverdovend kabaal xD (wie zou toch van de meeste de favoriet zijn) Anyways het intro liep over in het intro van INSTRUMENT OF HELL en daar gingen we dan xD Dio was begonnen! En dat lieten ze weten ook. De bas stond knoephard en ook de drum trilde je trommelvliezen kapot maar helaas was Mikaru’s stem amper te horen! (_ _|||). Het werd halverwege het concert wel wat beter maar nee het geluid was niet best. Komt natuurlijk ook door de korte soundcheck. Anyways… het concert was ondanks het geluid wel awesome! I squeezed his arm muscles! xD Whahaha. Eigenlijk mochten we de bandleden niet aanraken =x (dat zei dat mannetje in het begin ook nog… hoe graag we ze ook wilde verkrachten dat was niet toegestaan xD Goh?!) Anyways… Mikaru had daar volgens mij echt schijt aan want die hing zo in het publiek dus die vroeg er gewoon om! Sommige mensen gingen wel erg ver, like in het likken van zijn hand?! (ew?!) Maar ik heb zijn armspieren even gecheckt (Ze waren goedgekeurd en erg hard, goed getraind) xD en hij gaf mijn hand een tikje. (Woosh) xD best dom dat je daar zo vrolijk van kan worden eigenlijk. Maar goed, de setlist ben ik nog aan het bekijken ik heb al een gedeelte maar mis hier en daar nog wat! Dus die komt er ook nog op!
Ze speelde in ieder geval wel veel van mijn favoriete nummers zoals Last Dance, GOD Forsaken, INSTRUMENT OF HELL, Yuki Hana en nog veel meer! ^^ Het encore was ook geweldig daarin speelde ze M een van mijn minst favoriete nummers die spontaan is gestegen xD het was zo vet. Oke je verstaat niet wat hij schreeuwt/grunt maar toch de lichtshow tijdens dat nummer was geweldig, de bandleden kwamen er heel erg door naar voren en de stroboscopen waren gewoon het toppunt!! (Normaal word ik daar altijd knettergek van maar nu was het echt vet).

Dat was wel echt een groot toppunt aan het concert, bands hebben vaak een wandje met hun naam of tekentje erop en dan het licht van de zaal weetjewel? Maar Dio had zijn eigen lichten bij <33 zo onwijs vet. Ze hadden alle kleuren erin zitten helemaal aangepast op de nummers en teksten, en soms schenen er alleen “normale lichten” van onderen zodat de schaduwen op hun gezichten versterkt werden. Het was echt enorm vet gedaan xD Vaak zie je dat soort dingen niet bij kleinere bandjes, ya know? Miyuki ving nog een flesje vol met 2 handen terwijl 1 dude meende dat hij hem had gevangen maar zijn hand er later pas op had gelegd. Dus ik had zoiets van dat gaat niet gebeuren xD Dus ik deed vinger voor vinger zijn vingers oplichten zodat hij eindelijk eens losliet (_ _”) Eikel… Later werd er ook een drumstok gegooid die werd gevangen door wat kleinere meiden maar weer kwam die Eikel … en die was een stuk groter en sterker dus die won (_ _”) Zo oneerlijk!

Oké, de Encore was gespeeld en er volgde een storm richting de merchandise. Ik kocht een fotoset en in eerste instantie 2 Che-Ki. Uiteindelijk na veel nadenken kocht ik toch nog een 3e Che-Ki xD Ik wilde er eigk nog een 4e bijkopen, maar Miyuki gritste de laatste weg *Gromt* xD Neh even goeie vrienden! ^^ Maar toen kwam het… de Signing… ik weet niet waarom maar het was dus NIET geregeld O__o. Mikaru en Kei waren als eerste aan de beurt tijdens de Signing. De man die alles “regelde” schreeuwde “we hebben maar 15 min dus opschieten” en voor ik het wist knalde ik kei hard tegen de tafel aan (waar ik nu dus een gekneusde rib aan over heb gehouden, dus mensen! BEDANKT! ><)… Naja … ik kreeg een handtekening van Kei en een hand ^^ En van Mikaru kreeg ik ook een handtekening en een hand. Toen gebeurde er weer vanalles waardoor tafels naar voren schoven O__o… ik was Miyuki, Kuukii en Anne ook helemaal kwijt. Maar goed… ik had pijn >__< maar daar had ik even schijt aan want ey… ik stond voor Mikaru xD Ik had in mijn ooghoeken verschillende mensen hem zien knuffelen. En aangezien hij een grote held van mij is (hij staat echt op de tweede plaats in mijn Artist Faint Factor Chart) dacht ik… ik ga het gewoon vragen… dus ik vroeg hem om een knuffel… hij opende zijn armen en gaf me een omhelzing. Ik dacht echt dat ik door mijn benen ging zakken O__o ik heb me nog nooit zo shakey gevoeld… en gelukkig tegelijk xD. Dat gevoel wat ik toen had was onbeschrijfelijk!
Nou lang om na te genieten van dat gevoel had ik niet, want er ontstond gepush waardoor ik niet eens tussen de mensen uit kwam. Maar ey daar was Miyuki ineens weer xD Whaha. We zaten beide klem. Maar gelukkig maar want anders waren we niet aan de handtekening van Denka gekomen! Denka en Ivy kwamen als volgende binnen, maar OMG wie was wie?! Ze hadden beide hun outfits en make-up af gedaan O.o I mean… help? Ik was mijn foto’s aan het vergelijken met hun make-up lozen gezichten ^^ en uiteindelijk koos ik toch de goeie (met heel veel hulp van Miyuki)! Woosh. Maar helaas kwam ik dus niet bij Ivy in de buurt! TT^TT

Nou uiteindelijk was het dus tijd om naar huis te gaan, na die lange, natte, geweldige dag xD Want het was heel gezellig! En het concert was … op het geluid na … geslaagd! ^

[JDrama] Zeni Geba

Details
Title: 銭ゲバ
Title (romaji): Zeni Geba
Also known as: Money Crazy
Genre: Drama, human
Episodes: 9
Viewership rating: 9.8 (Kanto)

Synopsis
This story is about Gamogori Fuutarou who had a rough childhood. He was abused by his father and his mom died at a young age, as a result of being unable to receive treatment. Since then he became obsessed by money, and thinks money is the most important thing in life. And he would do anything for the sake of money, even if it meant killing people who stood in his way.

Review
THIS is probably one of the best Japanese drama's I've ever seen. This drama is dark and nothing like other Japanese drama's.

In the first episode you see Fuutarou (Ken'ichi Matsuyama) working, eating, and he rarely speaks to other people, he only has a few lines. However at the end of the episode he smiles, it really made me shiver. I never imagined he could be this frightening. It sends a shiver down my spine! He doesn't have to say much, you can see what he's planning and what he's thinking. It's all shown in his eyes.

Just check this out ... Matsuyama's acting skills are worth watching it!

Stars:
★★★★★

[KDrama] Iljimae

Details
Title: 일지매 (一枝梅) / Iljimae
Genre: Historical Romance
Episodes: 20
Broadcast network: SBS


Synopsis
It all begins with the hero Iljimae fighting for an piece of artifact when the drama suddenly changes and goes back in time to show you the childhood of this hero, Lee Geom. You get to see that his family was killed when he was still young.
After days of walking down empty streets and stealing food to keep himself alive he arrives at Swe Dol and Dani’s place who raise him like their own son. They soon discover that Lee Geom has lost his memories and decide to call him Yong.

Yong is the gangster in town, and refuses to listen to his adoptive parents, and gets in trouble all the time. But day by day he recollects his memory because of the nightmares he’s having, and when he finally finds out who he really is he calls in some help from a real gangster with connections. From this point on the emotional battle begins.

He puts on his mask and steals some important papers with his family history on it and finds out it’s all connected with some kind of symbol. From this on Iljimae is born. The poor citizens only know him as Iljimae and worship him as a hero. He steals from the rich and give it to the poor to discover more about his past and the reason why his family got killed.


Review
Somehow I wasn’t so sure to watch this drama, because I don’t like the historical genre. But people insisted me it was worth watching so I gave it a try, and I must say I wasn’t disappointed.

The story immediately caught my attention and you really got sucked into it. You wanted to know why everything was happening. There were some points where the drama became a bit slow, but the humorous Yong knew how to get rid of this feeling. Even though this drama was very emotional it also had some great humor parts in it, I laughed a lot about the ‘ruined image’ comments, I think if you counted them it would’ve been a 100 times that Yong was worrying about his image.

Next to emotional and humor there were also some great action scene’s in it. Don’t get too excited though, because I was. We all know Lee Jun Ki masters the martial arts. But somehow they didn’t show much of his skills in this drama, it has enough opportunities to show them but somehow, they didn’t take them.


Cast
Lee Jun Ki as Lee Geom/ Yong
Many people compare his acting skills with ‘Time Between Dog and Wolf’, but I think you can’t compare these kinds of acting, so I don’t compare it with anything. I think he did an excellent job. He really rebelled with his Yong character and as soon as his memories returned you were struggling with him, you felt what he was going through and wanted him to succeed! There are some points that it gets really hard for him and that he’s crying and you can cry along with him.

Lee Young Ah as Bong Soon
This was probably one of my favorite characters. I never like girls that much in drama, but Bong Soon was a strong girl, who knows about martial arts. Bong Soon and Geom know each other since their childhood but don’t recognize each other when they meet again. She swindles Geom’s money twice which creates some funny scene’s. The chemistry between the two of them is cute and funny. They form a really cute couple.


Han Hyo Joo as Eun Chae
The perfect girl who does everything to help people. I never liked characters like this so it’s no surprise that Eun Chae was my less favorite character of this drama. She is the government daughter.
She didn’t impressed me much, and you couldn’t feel nor see the chemistry between her and Iljimae, I think she did a better job in the scene’s with Jah Dol.

Park Shi Hoo as Shi Hoo / Ja Dol
Ja Dol is an imperial guard, he is a very talented guy when it comes to school and martial arts. When Iljimae commits theft cases, he is instructed to seek him out.
I don’t understand his character, he is such a cute guy to Eun Chae and Bong Soon but his soft nature doesn’t show much in this serie. You get to know everything about all the characters but from Ja Dol you only get to see his unfriendly side.



Stars:
★ ★ ★ ★ ★

[KDrama] Sorry, I Love You

Details
Title: 미안하다, 사랑한다 / Mianhada, Saranghanda
Also known as: I'm Sorry, I Love You
Genre: Human drama, romance
Episodes: 16
Viewership ratings: 20.3 (Seoul) / 20.1 (Korea)
Broadcast network: KBS2


Synopsis
This story is about Cha Moo Hyuk, he was abandoned by his parents as a kid and his foster parents brought him to Australia. However his foster parents mistreated him and now he’s living on the streets, cheating foreigners, who doesn’t understand English, of their money.

Song Eun Chae, is the coordinator and childhood friend of the famous Korean singer, Choi Yoon. She sees him as her main point in life and does everything to please him. Choi Yoon visits Australia to do a photoshoot and asked Eun Chae to help him get close to his crush Min Joo. This breaks Eun Chae’s heart so she decides to leave Australia first, but she doesn’t speak English so she got robbed by the same crime group as Moo Hyuk.

She walks around without any money or a passport, crying and then she bumps into Moo Hyuk. She finds out he speaks Korean and follows him till his sleeping spot on the street. She is forced to spend the night with him, and when she wakes up she finds her luggage and money right in front of her.

Some days later, Moo Hyuk receives an invitation for his ex-girlfriends wedding. At the wedding, Moo Hyuk get shot twice in the head when someone tries to kill his ex-girlfriends husband. The doctor could save him but could only remove one bullet. The remaining bullet was to deeply within his head so that it can’t be surgically removed. It’s slowly killing him and he has only 3 months to live.

With loads of guilt, his ex-girlfriend gives him a huge sum of money and tells him to go back to Korea to search for his birth parents. He listens to her and finds out that his mother is none other then the famous Korean actress Oh Deul Hee, mother of Choi Yoon. He feels betrayed because they both live so well and wants revenge, he plots to bring Choi Yoon and his mother down, but never expected to fall in love with Eun Chan.

When time passes Choi Yoon is struck by a heart disease, and will die without a heart transplant. What will Moo Hyuk do? Will Eun Chan be able to get rid of the selfishly side of Moo Hyuk?

Review

Story

I started this drama out of curiosity, the story really caught my attention. And I had high expectations, and it didn't disappoint me.

It's a real tearjerker, so when you like this gerne this drama is definitely a must. The story is nothing like other Korean Drama’s.

The drama really drags you right into the story of Moo Hyuk and his mysterious appearance. You really want to know more of him and why he acts like he does. For me it was definitely Moo Hyuk’s character that made this drama so interesting. The way he acts out of rage is very sad but also understandable.
Another character that made this drama really interesting was Eun Chan, the way that she was dealing with her feelings was interesting. You really get dragged in her emotions. Especially when she collapse because she doesn’t know what to do anymore…

The story can he a little slow sometimes but this was the purpose of the makers, so that you really get dragged into the emotions of all the characters.

Cast
The cast was perfect. No other words for it. The main character was played by So Ji Sub and he really did a great job. So Ji Sub is an outstanding actor who really knows hows to empathize with his character. You really believed the pain Moo Hyuk was going trough.

Im Soo Jung played Eun Chan. She did a really good job, I never like Korean actresses that much, because they seem to overreact and to overplay their character. But Im Soo Jung really impressed me!

Jung Kyung Ho played Choi Yoon this was the only cast member that I already knew. I saw him in Time Between Dog and Wolf and he impressed me there! And also as the spoilt sensitive brad he impressed me, he was getting on my nerves because he was so spoilt which means he played his part very well! At the end of the drama he turns into a matured person.

Stars:
★★★★★

[2009.05.15] Girugamesh @ Zeche, Bochum

Allrighty, hier mijn verhaaltje over het Girugamesh concertje. ^^ First of all, twas uber vet! xD Ze zijn echt perfect live en je kunt zo goed zien dat ze goed bevriend zijn. Erg schattig! ^^

Het was 14:30 tijd om te vertrekken richting Bochum, eerst gingen we langs Uden om mijn mede concertganger op te halen ^^. Nou de reis alleen al richting Uden was een grote ramp stilstaande auto, zondagsrijders, plots afslaande auto’s, tractoren, vrachtwagens, nog meer tractoren, bulldozers. Maat uiteindelijk hadden we de bestemming bereikt na maarliefst 3 kwartier! -______-“ (Voor mensen die geen idee hebben of dat veel langer is, normaal rijdt je naar Uden in ongeveer 20-30 min). Nou nu konden we echt OP naar Bochum! In de auto, om alvast in de sfeer te komen, Visual Kei muziek met een vleugjeKAT-TUN xD. De reis verliep verder vrij soepel, tot we aankwamen bij…. STAU (Jawel het enige Duits dak kan (File dus)) ! Gevolgd door …. Jawel nog meer STAU! Maar gelukkig waren deze niet zo heel lang. ^^ En 1 file was gewoon dom xD want we stonden in de rij naar een grote stad terwijl we de andere baan moesten hebben (jaja slim slim)

Oke uiteindelijk waren we daar! Bochum! Maar toen …. We reden rechtdoor en rechtdoor en miste de afslaf xD En toen… waren we dus VERDWAAALD!! Whaaaaa! Gelukkig kan mijn Pa goed Duits, dus die ging navragen waar we heen moesten xD Nou we zaten uiteindelijk toch redelijk goed xD en er was een huge schoorsteen in zicht, die ik dus herkende, ik zo … Daar moeten we heen! En jawel, de eerste Visual Kei mensjes kwamen we tegen.

Mijn pa wist meteen dat we warm waren en zette ons uiteindelijk af voor Zeche, de zaal waar we moesten zijn ^^. We volgde de rij… en de rij …. En de rij …. En nog meer rij o.O en nog meer rij …. EN NOG MEER RIJ … tot we uiteindelijk achterin de rij stonden (Ja, het was druk! En Koud! En nat, want het begon ook nog eens te regenen, en modderig, valt er nog meer te klagen? Hmz … nee dat was het wel denk ik) xD Goed waar was ik? Owja, de rij. Ik belde Endrione op ... maar kreeg een of andere duitser die vertelde dat de lijn niet werkte, toen belde ik haar met +31 ervoor o.O werkte ook niet ... en toen heb ik haar tig smsjes gestuurd die denk ik bijna allemaal bij een Duitser terecht zijn gekomen!!! Entschuldigung! (Ofzoiets) Ik zou Endroine dus eigk Meeten bij da concert o.O maar door da gedoe met die mobieltjes is da totally mislukt!

Uiteindelijk klonk er vanaf ver geschreeuw dat zich volgde naar achteren kortom… DE DEUR GING OPEN! ^^ Owyeah! Nou de rij stroomde langzaam maar zeker naar binnen, uiteindelijk na een heel ge-survival (Plas ontwijken, niet uitglijden en glibberen) waren we eindelijk binnen! ^^ We wisten totaal niet waar we heen moesten o.O dus we liepen rechtdoor en sloegen rechts af toen weer links af en daar was de zaal! ^^ En OMG we stonden op een ophoging links nog best vooraan! En we waren echt laat binnen! ^^ We hadden perfecte plaatsen!

Uiteindelijk na iets wat echt uren leek te duren zwaaide er een lichtje, dimden de lichten en klonk het intro!! ^^ OMG Het publiek gilde en schreeuwde en ze kwamen op Nii, Shuu, Ryo en Satoshi. ^^ wat meteen werd gevolgd door het nummer “Break Down” ^^ Ze speelde heel veel van het nieuwe album Music! ^^ Al mijn favoriete nummers hebben ze gespeeld, Evolution, Puzzle, FREAKSen nog veel meer. Bij de eerste tonen van zijn stem sprongen de tranen in mijn ogen dat heb ik altijd als ik iets onwijs geweldig vind! Ze klonken zo vet live! De sfeer zat er ook goed in, het publiek deed goed mee en ging helemaal uit hun dak van voorste rij tot achterste en op de balkons.

Wie mij heel erg opviel was Ryo (drummer) je ziet niet vaak drummers die toch op de voorgrond komen xD. Hij hing over zijn drumstel heen, deed schattige moves in stukjes zonder drum en omg hij was gewoon Kawaii! ^^ Heel erg schattig! En hij had er echt enorm veel plezier in. Dit kon je ook afzien van de andere bandleden, ze hadden er echt lol in. Dat is het mooiste om te zien, bandleden die er echt van genieten. ^^
Het enige grote nadeel, het was veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te kort! O.O Echt bijna belachelijk kort … 1 uur en 20 minuten? Misschien iets langer door een technisch probleempje. Maar dat was wel echt een huge nadeel! O.o

Bij de merchandise heb ik ook hun DVD gescoord van de Crazy Crazy Crazy Tour en daarop duurde het concert precies 1 uur en 16 minuten =/. En ik dacht dat Dir en Grey kort was! o.O Maar goed wat ik nog meer gescoord heb:Girugamesh t-shirt en Music (CD) ^^

[2009.04.21] ダウト @ Tivoli de Helling

Yo! Hier ben ik dan… Net terug van het ダウト, beter bekent als Dauto, concert. Het concert was erg verassend voor mij, ik had er echt heel veel zin in, maar was bang dat ik teleurgesteld zou worden, maar in tegendeel!

Oké, ik begin weer bij het begin ^^. Ik had afgesproken met mijn best friend op Nijmegen Centraal station. Rond de klok van 12:00 uur, zodat we de Intercity naar Den Helder konden pakken van 12:09 uur, richting Utrecht. (Damn lange zin!) Deze reis verliep trouwens erg vlot (woow). Nou daar stonden we dan, Utrecht centraal, meteen een pitstop gemaakt (voor de mensen die niet weten wat dat is. We waren dus naar het toilet geweest), en we waren klaar voor de lange dag die nog zou komen!

We stapten op de lijn 6 richting Lunette en we werden (zoals we wel gewend zijn) nagekeken. (Ja wij zien er zo uit, nou en?!). Nou we zaten erg gespannen in de bus want WAAR DE F*&CK ging die bus helemaal heen? We hadden die busreis al twee keer meegemaakt (Bij Kagrra,,) maar we herkende het totaal niet, tot we bij het bruggetje aankwamen! En daar zagen we dus ook de halte waar we bij Kagrra, waren opgestapt om terug naar huis te gaan. Dus daar stapte we dan maar uit. ^^ En na een stukje lopen kwamen we aan bij Tivoli de Helling waar al een stuk of 20 trouwe fans aan het wachten waren.(Er zaten er al een stel vanaf 6 uur ‘s ochtends!!!). We plofte neer en begonnen een beetje te zonnen, want het was kei mooi weer! Een Engelse begon tegen mij aan te praten en vroeg hoe het met mij ging, ik antwoordde vrolijk terug dat het goed ging, en ze was aan het vertellen over het concert in Duitsland en dat Ibuki haar favoriete was (Waar ik het TOTAAL mee eens ben OMG hij is zo Sexy!) Op een gegeven moment werden we door iemand erop gewezen dat de rij links begon en niet rechts, dus zijn we wat verder naar links tegen het hek aan gaan zitten want tja, er zaten daar mensen al vanaf 6 uur, laten we als mensen onder elkaar dan toch een beetje eerlijk tegenover elkaar zijn toch?! ^^.
Uiteindelijk kregen we het briljante idee de hekken rechts op de stoep tegen de muur te zetten zodat er geen fans rechts konden aansluiten. Het wachten was eigenlijk heel erg gezellig, ik kwam iemand tegen die ik kende via Last.fm en daar hebben we eigenlijk de hele dag een beetje bij rond gehangen, erg gezellig.
Op een gegeven moment kwam een van de bandleden de deur uit en liep richting de tourbus, we konden van afstand niet zien wie het was want alle bandleden hadden lange blonde haren en het hing allemaal voor hun gezicht. Maar iedereen keek toe hoe hij naar de bus liep en een paar mensen schreeuwde Ibuki of Hikaru (Maar Hikaru was het iig niet want die is klein en die er liep was lang!) Uiteindelijk kwam hij dus terug uit de tourbus en liep terug naar de deur, hij trok aan de hendel maar de deur ging niet open, hij leek erg verloren te kijken (Echt sneu!) en liep vervolgens het trapje op naar een andere deur die dus ook dicht zat. (Awh!) Uiteindelijk besloten twee fans naar hem toe te lopen en op de bel te drukken xD waardoor de deur dus open ging. (Hoe lullig zou hij zich gevoeld hebben?) xD Maar hij was ze wel dankbaar. Toen werd ook duidelijk dat het om de zanger Kouki ging.
De bandleden gluurden ook regelmatig door hun kleedkamer ramen naar ons, op een gegeven moment vroeg een van de bandleden om een aansteker, die hem maar al te graag toegeworpen werd door een van de fans. Na 10 pogingen werd de aansteker eindelijk gevangen, maar hij bleek het dus niet te doen. Uiteindelijk kwam hij terug uit het raam hangen en liet een lucifer en doosje zien xD hij kon eindelijk roken! Haha, zo hingen ze nog een paar keer vaker uit het raam, ook Reika die hing uit het raam om een foto van ons te maken met zijn mobiel ^^. Hij gebaarde (Hij keek er erg verveeld bij btw xD hahahaha) dat we onze handen omhoog moesten doen, dus deden we dat (Toen keek hij al blijer).

Uiteindelijk kwamen er meer mensen bij en zijn we de dag goed doorgekomen met slap gelul, erg laaaage onderwerpen like tattoo’s op hele enge plaatsen xD (OMG ik heb voor altijd een heel eng beeld bij Onix en Caterpie!) Het laatste half uur wachten was in gegaan en dit half uur was echt slopend! Het duurde zooo lang, het leek eigenlijk bijna langer te duren dan de rest van de tijd die we gewacht hadden. (Van 13:30 t/m 17:00).

Het was zover de deuren gingen open en de ships vloog in het rond… xD (No idea, waarom ik dit vertel) maar goed, ons plan was, binnen RENNEN merchandise, RENNEN plateau rechts, en dat plan was ……………… GESLAAGD! ^^ We hadden perfecte plaatsen, we konden het podium perfect zien, en Ibuki en Kouki in het bijzonder! ^^ Maar bij de Merchandise OMG kop op heey! Als je nog niet weet wat je wil laat dan de mensen die wel weten wat ze willen voor ofzo?! Irritant mens! Bah … (Typisch Nederlands altijd wat te klagen haha)… Maar goed…

Binnen werd Linkin Park gedraaid tijdens het wachten, erg relax, want je hebt wel eens verschrikkelijke muziek als je moet wachten (Kucht bij Miyavi bijvoorbeeld!). Uiteindelijk zagen we de zaklampjes schijnen als teken van “We Kunnen”. Linkin Park verdween en de lichten werden gedimd, en niet lang erna klonken de klanken van de song “Seiten no hekireki” uit de boxen, dit is een lekker intro nummer je kunt er leuk op klappen ^^ en dat werd dan ook volop gedaan. De eerste die opkwam was Minase gevolgd door Hikaru, Reika, Ibuki en als laatste de zanger Kouki. En het werd ook meteen gevolgd door het nummer “Zipang”. Ik kan helaas niet alle nummers opnoemen, want dat weet ik echt bij god niet meer. Wat ik wel kan vertellen was dat ik bij de eerste klanken van Kouki’s stem zo: O.O heb gekeken. Ik dacht echt OMG wat een stem! Hij klonk echt goed live! Het geluid was ook echt goed ingesteld. Bij 1 liedje kwam de gitaar van Ibuki er wel bovenuit, maar dat was na een paar keer ook opgelost. Maar het klonk echt zo perfect live, zijn stem is echt mooi en apart! En ik vind ze live echt zoveel beter dan op CD. De CD is erg “Happy de Peppy” en live zijn ze ruig, heftige gitaren, gegrunt! En HOE! Echt vet gewoon. (Merk je dat ik het vet vond?). Hahaha wat ik wel echt vreemd vond om te zien, Kouki grunte, dat werd gevolgd door een gezamenlijke grunt van Ibuki en Hikaru. Als je dan alleen naar Hikaru kijkt en je hoort die grunt. Dat is zooo grappig! xD (Hikaru is vrij vrouwelijk, dus een grunt verwacht je niet van hem) Ze hadden trouwens echt een goede set list. Ze hadden leuke liedjes gekozen waarin ze het publiek ook echt meesleurde, de handen waren eigenlijk altijd wel in de lucht te vinden. En zo niet dan zorgde ze er wel voor dat die weer in de lucht te vinden waren. En ze speelde ook een van mijn favoriete nummers “Kochira Heisei, Narazumono yori”! Ik vind het een erg leuk liedje, dit keer niet echt om de tekst maar meer om de melodie die erin zit. Al is de tekst als je tussen de zinnen door leest ook erg mooi, en het heeft een leuk catchy refrein en je kunt het “So Long” lekker meeschreeuwen!
Ik kreeg een “wijsgebaar”, knipoog en een “goed zo” gebaartje van Kouki… OMG ik schrok daar echt van, ik zat ook om mij heen te kijken en er was verder eigenlijk niemand naar wie die had kunnen kijken dus ik was echt like *Faint* xD. Omg, ja wat zal ik nog meer vertellen? Owja! Het Nederlands, geweldig, Ik hou van Japanse artiesten die Nederlands proberen te praten voor ons! ^^ Ik moet zeggen het Nederlands kon ik beter volgen dan zijn Engels! O.O. Maar hij sprak woorden uit als “Ik hou van jullie”, “Ik ben Kouki”, “We komen terug” en de mooiste “Dauto, ben ik hou van jullie” (ofzoiets) xD Maar het was wel heel schattig! Maar op een gegeven moment probeerde Kouki echt een boel te zeggen, maar het kwam er niet echt uit, dus dacht hij WHATEVER over op Japans. En daarmee kon hij ook goed communiceren met het publiek (sommige dan).
Elk bandlid heeft iets gezegd in het Engels, sommige schakelde wel over op het Japans, maar ik moet zeggen ik heb alles toch wel redelijk kunnen volgen (Hoeray voor mijn Japanse vooruitgang!)

Omg wat een verhaal ben ik aan het schrijven man!

Oke waar was ik? Owja, mijn Japanse vooruitgang. Op een gegeven moment vond Kouki het leuk het publiek op te fokken dus ging hij met ons “Oii-en” xD What means hij schreeuwde Oii Oii Oii Oii Oii, en wij deden hem na Oii Oii Oii Oii Oii-en. xD En toen deed hij like *Grunt* maja … volgens mij was het de bedoeling dat wij die ook nadeden, maar iedereen houd van hun stem xD dus wij dachten we houden het maar op Oii?
Maar ik snapte de bedoeling er niet zo van, het duurde ook erg lang. Erg jammer, want in die tijd hadden ze ook “Crawl” kunnen spelen! (*Houd van dat nummer*). Maar dan nog, het was wel leuk te zien dat ze zo met het publiek bezig waren en dat ze er ook van genoten als er hard ge-Oii-t werd. (De meest gekke werkwoorden hier, ik Oii, hij Oiit, wij hebben ge-Oii-t).
Het concert eindigde met de band zittend op het podium, zodat er een foto gemaakt kon worden van hun met het publiek erachter. Ik sta daar niet op, het was zooo druk, ik dacht echt van, tjah al staat mijn hand erop, uit al die polsbanden vind ik de mijne ook niet terug. Haha. En uiteindelijk als allerlaatste was het Tree, Two, One JUMP. En toen een Arigatou en Thank you.

Maar dan, daar was het moment, de signing session! ^^ We gingen wat naar achteren staan want er werden hekken geplaatst, omdat wij onze merchandise al hadden, stonden we dus mooi vooraan in de signeer rij. En toen kwamen ze achter de tafel (die in de tussentijd dus ook was neergezet) zitten. Ik vond ze er eigenlijk niet zo vrolijk uitzien, ik kreeg erg het idee dat ze de signeersessie niks vonden. =/ Erg jammer! Er werd wel erg gedrongen en ik vond het ook niet zo goed georganiseerd als de signeersessie van Kagrra, want daar was het 5 mensen pauze, 5 mensen pauze. En hier was het heel krap waar je langs kon lopen en erg dicht op elkaar… ook pleurde ik nog over dat uitsteeksel van da hekje heen waardoor ik tever naar voren stond >.< dus da mannetje van het management was kei chagrijnig aan het doen dat ik naar achteren moest, dus hij duwde me naar achteren OPNIEUW over da uitsteeksel heen, pleur ik weer bijna! =/ en Uiteindlijk nadat hij mij terugduwt pakt hij mijn boekje en legt hij die voor Kouki neer. Hoezo nutteloos?! xD
Maar zoals ik al zei ze keken niet zo heel blij aan die tafel, maar ik kreeg wel vrolijke blikken (gelukkig). Ik kreeg een “Danke Schon” van Kouki, waarop ik antwoordde met Arigatou Gozaimasu (Voor de mensen die niet bekent zijn met Japans dat betekent dank je wel) Kouki vertoonde meteen een smile en zei ook arigatou terug ^^. Toen kwam Ibuki *_* Hij is zo HOT! (Kouki btw ook!) xD Ibuki keek niet zo blij moet ik zeggen, hij lachte wel =/ maar het leek hem pijn te doen, ik kreeg van hem een “Thank you”, knipoog en een lachje toen ik Arigatou zei ^^ Oke, wie kwam daarna? Owja Hikaru! Die keek wel heel vrolijk ^^ en lief O.o Hikaru kijkt altijd zo lief en schattig. Echt knuffelbaar ziet hij eruit xD Daarvan kreeg ik een Arigatou xD met een erg schattig knikje met dichtgeknepen ogen… zoals ik al zei =P erg schattig persoontje. Haha. En toen kwam Reika, die keek ook wel heel vrolijk moet ik zeggen ^^ hij zei ook Thank you en smile-de ook toen ik Arigatou Gozaimasu zei, haha. En als laatste zat Minase, die weer minder blij keek, maar hij lachte wel uiteindelijk naar me. En hij kreeg van mij een Hontouni arigatou gozaimasu! xD

Ik heb ze trouwens laten signeren op mijn Zipang boekje ^^ Dus nu heb ik twee gesigneerde CD’s en 1 gesigneerde poster! ^^ Owyeah.

Dit was het eigenlijk wel zo’n beetje, de terugweg verliep erg vlotjes, geen vertragingen ofzo. Dus daar heb ik ook niet veel over te vertellen eigenlijk xD Haha.

Op naar Girugamesh!!! ^^